در صنعت نوپای ارزهای دیجیتال، روش‌های مختلفی برای دادوستد و تبادل رمزارزها وجود دارد. از میان این روش‌ها دو شیوه بیش از همه میان کاربران طرفدار دارند. یکی تبادل در بستر صرافی‌ ارز دیجیتال و دیگر دادوستد از طریق بروکرها. صرافی‌ها و بروکرها به‌رغم شباهت‌های بسیار، دارای تفاوت‌های بنیادینی هستند که نباید از کنار آن به‌سادگی عبور کرد.

بروکر یا کارگزاری رمزارزی به‌مثابه بازیگری میانی، بستر اتصال خریداران یا فروشندگان را به بازار فراهم می‌کند. بنابراین در بروکرها خریداران و فروشندگان به طور مستقیم با هم تعاملی ندارند. حال آنکه صرافی ارز دیجیتال گرچه همانند بروکر نقشی واسطه‌ای دارد، اما محملی را برای معامله و تبادل مستقیم میان معامله‌گران در اختیار می‌گذارد.

در این مقاله از آکادمی تبدیل می‌خواهیم تعریف و کارکرد صرافی‌ها و بروکرهای رمزارزی را واکاوی کنیم، با مزایا و معایب هریک آشنا شویم و از تفاوت میان آن‌ها بگوییم.

بروکر ارز دیجیتال چیست؟

بروکرهای رمزارزی همچون دیگر همتایان خود در بازارهای مالی سنتی، نقش بازیگر میانی بین معامله‌گران و بازار را ایفا و فرایند خرید و فروش ارز دیجیتال را تسهیل می‌کنند. بروکرهای رمزارزی ممکن است در قالب یک شخص، نهاد یا سکوی مبادلاتی فعالیت کنند. علاوه‌براین، بروکرها قابلیت دادوستد ابزارهای معاملاتی مشتقه را در اختیار کاربران خود می‌گذارند.

بروکر ارز دیجیتال

ابزارهای مشتقه گونه‌ای از ابزارهای مالی پرطرفدار هستند که در قالب‌های مختلفی همچون قراردادهای آتی، اختیار خرید (آپشن) و قراردادهای مابه‌التفاوت یا CFD ارائه می‌شوند.

معامله‌گران با اتصال به بروکرها می‌توانند از افت‌وخیزهای قیمتی یا سرمایه‌گذاری در رمزارزها و ابزارهای مشتقه سود به دست بیاورند. بااین‌حال، معامله‌گری و خریدوفروش پیوسته، پرطرفدارترین روش برای درآمدزایی از نوسانات بازار است.

در گونه‌ای از ابزارهای مشتقه موسوم به قراردادهای مابه‌التفاوت یا CFD، معامله‌گران به‌جای خرید و فروش بیت کوین یا آلت‌کوین‌های واقعی،‌ تنها از رشد یا افت قیمتی آن‌ها سود به دست می‌آورند. همان‌طور که از نام این ابزارها پیداست، قرار نیست دارایی پایه میان معامله‌گران دست‌به‌دست شود، بلکه تنها تفاضل حاصل از رشد یا افت قیمت یک دارایی نصیب معامله‌گران می‌شود. به بیانی ساده‌تر، در قراردادهای CFD، قیمت دارایی پایه، در دو زمان انعقاد و خاتمهٔ قرارداد، سنجیده و مابه‌التفاوت آن نصیب معامله‌گر می‌شود. برای مثال، اگر قیمت یک دارایی در لحظهٔ انعقاد یا ورود به قرارداد CFD‌ آن ۱٫۰۰۰ دلار و در لحظهٔ خاتمه‌ قرارداد ۱٫۲۰۰ دلار باشد، خریدار این قرارداد ۲۰۰ دلار سود به دست می‌آورد.

به خاطر داشته باشید که در قرارداد CFD، آنچه میان خریدار و فروشنده معامله می‌شود، نه یک دارایی بلکه مابه‌التفاوت قیمتی آن در دو لحظهٔ انعقاد و خاتمه قرارداد است؛ بنابراین معامله‌گری که دست به اتخاذ موقعیت خرید استقراضی (لانگ) روی قرارداد CFD می‌زند،‌ نمی‌تواند عین دارایی پایه را از فروشنده مطالبه کند. ازاین‌رو، در قرارداد CFD اگر قیمت دارایی پایه افزایش یابد، مابه‌التفاوت آن در قالب سود نصیب خریدار می‌شود. اگر هم قیمت با کاهش روبه‌رو شود، مابه‌التفاوت آن به‌صورت زیان در حساب خریدار و در قالب سود در حساب فروشنده می‌نشیند.

در بروکرها یا کارگزاری‌های رمزارزی، آنچه میان معامله‌گران خرید و فروش می‌شود، از جنس قراردادهای CFD است؛ بنابراین خبری از نقل‌وانتقال دارایی واقعی میان حساب‌های طرفین نیست.

ثبت نام با موفقیت انجام شد

عکس خبرنامه
چکیده دنیای کریپتو در یک ایمیل

با عضویت در خبرنامه تبدیل از جدیدترین مقالات آموزشی و تاثیرگذارترین اتفاقات ارزهای دیجیتال در یک ایمیل مطلع شوید.

مزایا و معایب بروکرهای ارز دیجیتال

در این بخش می‌خواهیم مزایا و معایب بروکرهای ارز دیجیتال را تشریح کنیم.

مزایا

  • دسترسی به انبوهی از ابزارهای مالی مشتقه از قراردادهای CFD گرفته تا اختیار معامله؛
  • کاربری ساده و واریز و برداشت مستقیم. کاربران بروکرها برای افزایش موجودی یا برداشت از حساب خود به طیفی گسترده از روش‌ها دسترسی دارند؛
  • امکان استفاده از قابلیت کپی تریدینگ (Copy Trading) و دیگر خدمات مشابه؛
  • بروکرهای رمزارزی ملزم به فعالیت در چارچوب‌ مقررات حاکمیتی محل استقرار خود هستند، بنابراین کمتر در معرض بروز تخلفات مالی قرار دارند؛
  • ارائه خدمات پشتیبانی مشترکان به طور شبانه‌روزی.

اما بروکرهای رمزارزی دارای چه معایبی هستند.

معایب

  • کارمزدها و هزینه‌های جانبی را می‌توان پاشنه‌ آشیل بروکرها به شمار آورد. این هزینه‌ها فراتر از آستانه تحمل بسیاری از معامله‌گران خرده‌پا است؛
  • حضور پرتعداد بروکرهای جعلی و بی‌نام‌ونشان که با وعده سودهای هنگفت جز زیان رهاوردی ندارند؛
  • فقدان قابلیت دادوستد مستقیم و بی‌واسطه رمزارزها میان معامله‌گران؛
  • محدودیت نمادها و جفت‌های معاملاتی.

حال که با نحوه کارکرد، قابلیت‌ها، مزایا و معایب کارگزاری‌های رمزارزی آشنا شدیم، بهتر است سراغ صرافی‌های رمزارزی برویم.

صرافی ارز دیجیتال چیست؟

صرافی رمزارزی بستری است که قابلیت دادوستد مستقیم رمزارزها را در اختیار معامله‌گران و مشتریان خود می‌گذارد. به طور معمول، صرافی‌ها برخلاف کارگزاری‌ها میانه‌ای با ابزارهای مشتقه و قراردادهای CFD ندارند. در صرافی‌ها کاربران می‌توانند آنچه را که خریداری کرده‌اند، برداشت و به کیف پول شخصی خود منتقل کنند.

صرافی ارز دیجیتال

یکی از تفاوت‌های اصلی صرافی‌ها و بروکرهای رمزارزی به محدوده‌ پشتیبانی آن‌ها از نمادهای معاملاتی و رمزارزها بازمی‌گردد. معمولاً صرافی‌ها از گستره‌ای وسیع‌تر از رمزارزها و دارایی‌های دیجیتال پشتیبانی‌ می‌کنند. در این پلتفرم‌ها کاربران می‌توانند موجودی حساب خود را با استفاده از کارت‌های بانکی متعارف افزایش دهند. علاوه‌براین، آن‌ها قادرند رمزارزها را پس از خریداری در حساب خود نزد صرافی نگه دارند یا به کیف ‌پول ارز دیجیتال شخصی خود منتقل کنند.

صرافی‌های رمزارزی طی سالیان اخیر با رشدی پیوسته و توسعه بازار خود توانسته‌اند خدماتی فراتر از تسهیل معاملات را در اختیار کاربران خود بگذارند. برای مثال، برخی از پرآوازه‌ترین صرافی‌ها همچون بایننس، دامنه‌ خدمات خود را به حوزه‌هایی همچون دیفای گسترش داده‌اند و قابلیت‌های تازه‌ای همچون «سپرده‌گذاری رمزارزی» (Staking)  و وام‌ دهی ارز دیجیتال مبتنی‌بر رمزارز را راه‌اندازی کرده‌اند.

در سپرده‌گذاری رمزارزی که با عناوین دیگری همچون سهام‌گذاری یا استیکینگ نیز شناخته می‌شود، کاربران می‌توانند همچون سپرده‌گذاری متعارف بانکی، با واریز رمزارزهای خود به حساب‌هایی ویژه، به طور روزانه، ماهانه یا سالانه سود به دست بیاورند.

اما صرافی‌های رمزارزی چه مزایا و معایبی دارند.

مزایای صرافی‌های ارز دیجیتال

  • قابلیت دادوستد مستقیم و بی‌واسطه رمزارزها. در صرافی‌ها معامله‌گران می‌توانند رمزارزها را در قالب جفت‌های رمزارزی یا جفت‌های فیات (ارز رایج) با هم مبادله کنند؛
  • پشتیبانی از طیفی گسترده از دارایی‌های رمزارزی. در صرافی‌های رمزارزی، صدها و هزاران کوین و توکن فهرست شده‌اند و می‌توان دست به معامله آن‌ها زد. علاوه‌براین، صرافی‌ها به طور پیوسته بر گستره ارزهای دیجیتال تحت پشتیبانی خود می‌افزایند؛
  • صرافی‌های رمزارزی روزبه‌روز در حال پیشرفت‌اند و علاوه بر قابلیت دادوستد آنی، امکان معامله قراردادهای آتی را نیز به فهرست امکانات خود افزوده‌اند؛
  • صرافی‌های رمزارزی تمام تلاش خود را به کار می‌بندند تا از کارمزدهای تحمیل‌شده به کاربران بکاهند.

اما صرافی‌های رمزارزی چه معایبی دارند؟

معایب صرافی‌های ارز دیجیتال

  • اخذ کارمزدهای گزاف از معاملات و تراکنش‌های کاربران. صرافی‌ها همچون هر بنگاه اقتصادی دیگری برای سرپاماندن و درآمدزایی، چاره‌ای جز اخذ کارمزد از معامله‌گران خود ندارند. گاهی اوقات این کارمزدها از آستانه تحمل کاربران فراتر می‌رود و هزینه‌های گزافی را بر دوش آن‌ها تحمیل می‌کند؛
  • تهدیدهای سایبری. صرافی‌های رمزارزی به طور متمرکز و امانی، وجوه کاربران را نزد خود نگه می‌دارند؛ بنابراین به دلیل میزبانی از حجم انبوهی از دارایی‌های پرارزش، طعمه لذیذی برای مهاجمان سایبری به حساب می‌آیند؛
  • از دیگر معضلاتی که گریبان‌گیر صرافی‌های رمزارزی است، می‌توان به مسئله انطباق با چارچوب‌های مقرراتی و قوانین نظارتی اشاره کرد. به‌طورمعمول، در بسیاری از کشورها و قلمروهای قضایی، قوانین شفاف و مدونی برای مبادله رمزارزها وضع نشده، بنابراین صرافی‌ها هرازچندی ناچارند ارائه خدمات به مشتریان خود را متوقف کنند تا پاسخگوی هشدارهای نهادهای حاکمیتی باشند.

حال که با بروکرها و صرافی‌های رمزارزی، چیستی آن‌ها و مزایا و معایب هریک آشنا شدیم، بهتر است بدانیم که چه تفاوت‌هایی میان این نهادهای فعال در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد.

تفاوت‌های اساسی بروکرها و صرافی‌های ارز دیجیتال

تفاوت بروکر و صرافی ارز دیجیتال

بروکرها یا کارگزاری‌های رمزارزی از چند منظر دارای تفاوت‌های بنیادینی با صرافی‌های رمزارزی هستند که در ادامه به هریک اشاره می‌کنیم.

۱. تهدیدهای سایبری و انطباق با چارچوب‌های نظارتی

صرافی‌های رمزارزی به‌شدت در معرض تهاجم‌های سایبری قرار دارند. کارگزاری‌های رمزارزی نیز از این تهدیدها در امان نیستند، اما به طور معمول به دلیل حضوری دیرپاتر در بازارهای مالی، به سیستم‌های قدرتمندتری مجهزند و با چارچوب‌های نظارتی هماهنگ‌ترند.

تابه‌حال، چندین و چند صرافی پرآوازه رمزارزی به دلیل کوتاهی در تأمین امنیت دارایی‌های دیجیتال کاربران دچار هک کیف پول ارز دیجیتال یا دستبرد سایبری شده‌اند. «اف تی ایکس» (FTX) و «ام.‌تی گاکس» (Mt.Gox) از نام‌های سرآمد حوزه‌های تبادل رمزارز بودند که به‌یک‌باره و با وقوع حملات سایبری از هم  فروپاشیدند و زیان کلانی بر مشتریان خود تحمیل کردند.

دیگر صرافی‌ها نیز به طور روزانه با معضلاتی همچون هک و دسترسی غیرمجاز به اطلاعات شخصی کاربران خود دست‌به‌گریبان هستند.

برخلاف صرافی‌ها، بروکرهای رمزارزی میزبان دارایی‌های کاربران نیستند و از ابزارهای مشتقه‌ای همچون قراردادهای CFD برای تسهیل معاملات مشتریان بهره می‌گیرند؛ بنابراین سارقان مجازی، انگیزه چندانی برای حمله به این پلتفرم‌ها ندارند. از سویی دیگر بروکرها باید ذیل قوانین یک کشور یا قلمروی قضایی خاص فعالیت کنند. بنابراین در صورت تخلف ملزم‌اند به شکایات مشتریان خود پاسخ بدهند.

۲. ثبت‌نام و احراز هویت

در مقوله ثبت‌نام، اعتبارسنجی و احراز هویت، هر صرافی یا بروکری دارای مقررات ویژه‌ای است. برخی از صرافی‌ها صرفاً خواستار ارائه یک آدرس ایمیل معتبر هستند. برخی از صرافی‌ها هم بدون احراز هویت، خدماتی به مشتریان خود ارائه نمی‌کنند. شماری دیگر از صرافی‌ها نیز برای محکم‌کاری و اجتناب از فعالیت مجرمان سایبری، کاربران را ملزم می‌کنند تا با بارگذاری ویدئو یا تصویری از خود، اصالت مدارک شناسایی‌شان را اثبات کنند.

در صرافی‌ها تکمیل فرایند احراز هویت ممکن است از چند ساعت تا چند روز به طول بینجامد. این بازه زمانی در چرخه‌های صعودی بازار رمزارزها احتمال دارد به دلیل تراکم بیشتر، کمی طولانی‌تر شود.

در بروکرها یا کارگزاری‌های معتبر، شرایط دشوارتری برای احراز هویت حاکم است. بااین‌حال، در بسیاری از بروکرهایی که به کاربران ایرانی خدمات می‌دهند، این فرایند به‌سادگی و با ارائه مدارک شناسایی پایه انجام‌پذیر است.

۳. واریز و برداشت

اگر می‌خواهید موجودی حساب کاربری خود نزد صرافی‌های رمزارزی را افزایش دهید، می‌توانید از کارت‌های بانکی متعارف استفاده کنید. اما برخی از صرافی‌ها پذیرای ارزهای رایج و رسمی نیستند و تنها از رمزارزهایی همچون تتر پشتیبانی می‌کنند.

در بروکرها یا کارگزاری‌های رمزارزی می‌توان از طیفی گسترده‌تر از روش‌های پرداخت برای افزایش موجودی حساب یا برداشت از آن استفاده کرد.

صرافی یا بروکر؛ کدام‌یک بهتر است؟

در دوراهی انتخاب میان صرافی و بروکر،‌ ابتدا باید تصمیم بگیرید که دنبال چه هستید. آیا می‌خواهید تنها از افت‌وخیزهای قیمتی سود به دست بیاورید یا آنکه در پی سرمایه‌گذاری هستید. اگر به دنبال خرید و سرمایه‌گذاری هستید، بهتر است سراغ صرافی‌ها بروید. علاوه‌براین، کارمزدها و هزینه‌های معاملاتی در صرافی‌ها ماهیتی شفاف‌تر و ساده‌تر دارند و به‌طورمعمول، در مقایسه با کارمزدهای بروکرها کمتر هستند.

دیگر عامل اثرگذار در انتخاب میان صرافی و بروکر، قابلیت‌های جانبی هریک از این دو است. برای مثال، صرافی‌ها قابلیت‌های افزوده‌ای همچون «سهام‌گذاری» و «وام‌دهی مبتنی‌بر رمزارز» دارند، حال آنکه بروکرها از چنین امکاناتی محروم‌اند.

برخی از صرافی‌ها نیز خدماتی مشابه بروکرها در اختیار معامله‌گران می‌گذارند. ازجمله این خدمات می‌توان به قابلیت معامله ابزارهای مشتقه اشاره کرد. ابزارهای مشتقه شامل طیفی گسترده از محصولات مالی‌اند که به کاربران امکان می‌دهند از رشد یا افت نمادهای معاملاتی درآمد کسب کنند.

اگر می‌خواهید سراغ صرافی‌های رمزارزی بروید، بهتر است برای انتخاب بهترین گزینه، ابتدا به این نکات توجه کنید.

۱. در گام اول،‌ تعداد نمادهای معاملاتی و ارزهای دیجیتال تحت پشتیبانی هر یک از صرافی‌های دلخواه خود را بررسی کنید. اگر شمار این نمادها کم یا محدود باشد، دستتان برای شکار فرصت‌های بازار کمی بسته می‌شود.

۲. نیم‌نگاهی هم به ابزارهای معاملاتی صرافی بیندازید. هرچه طیف این ابزارها گسترده‌تر باشد، بهتر است.

۳. ساختار کارمزدها، کمینه مبلغ قابل واریز و بیشینه برداشت روزانه صرافی‌ را بررسی کنید.

۴. از واکاوی تجربه‌های دیگر کاربران غافل نشوید.

اگر هم تصمیم گرفته‌اید سراغ بروکرها بروید، بهتر است پیش از اقدام به نکات زیر توجه کنید.

۱. اعتبار برند بروکر را نزد فعالان بازار بررسی کنید و از پرس‌وجوی بازخوردهای دیگر معامله‌گران نسبت به بروکر دلخواه خود غافل نشوید.

۲. اسپردها، کارمزدهای برداشت و دیگر هزینه‌های معاملاتی بروکر را بررسی کنید.

۴. نگاهی به فهرست دارایی‌های تحت پشتیبانی بروکر بیندازید تا ببینید که آیا امکان دادوستد رمزارزهای دلخواه شما را فراهم کرده یا نه.

سخن پایانی

اصول بنیادین عملکرد صرافی‌ها و بروکرها با هم متفاوت است. در بروکرها معامله‌گران تنها می‌توانند نمادهای مختلف را در قالب قراردادهای CFD دادوستد کنند. حال آنکه در صرافی‌ها قادرند دارایی‌ها را علاوه‌بر معامله، خریداری کنند، بفروشند یا آنکه به کیف‌ پول شخصی خود منتقل کنند.

به‌رغم آنکه در صرافی‌های رمزارزی تنها می‌توان ارزهای دیجیتال را خرید و فروش کرد، اما در بروکرها می‌توان دست به معامله طیفی وسیع از دارایی‌ها، نمادها و جفت‌ارزها زد. بنابراین اگر نمی‌خواهید به بازار رمزارزها محدود شوید، بهتر است سراغ بروکرها بروید.

در پایان از این نکته غافل نشوید که معامله‌گری و سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی کاری پرریسک و مخاطره‌آمیز است و بنابراین هیچ‌گاه برای فعالیت در این بازار، دست به فروش دارایی‌های حیاتی خود نزنید.

منبع: B2Broker.com

دیدگاهتان را بنویسید