اصطلاحات ارز دیجیتال + توضیح کامل انواع اصطلاحات در صنعت ارز دیجیتال

دنیای ارزهای دیجیتال، ممکن است باعث سردرگمی کسانی که برای اولین بار پا به این بازار مالی نوین گذاشته‌اند، شود. این دنیای عجیب و غریب، پر از اصطلاحات جالب و ناشناس است و به همین خاطر، اغلب کاربران در بدو ورود به بازار، ممکن است از ساز و کار آن سر در نیاورند. اصطلاحات حوزه کریپتو، توسط فعالان قدیمی و بنیان‌گذاران پروژه‌ها، ابداع شده‌اند و ممکن است برخی از این اصطلاحات در زبان‌های مختلف نیز معنی خاصی نداشته باشد.

از آنجایی که اولین قدم برای ورود به بازار کریپتو و فعالیت در آن، آشنایی با اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال است؛ تصمیم گرفتیم تا در این مقاله، همه اصطلاحات پایه، عامیانه و تخصصی بازار کریپتو را به شما معرفی کنیم. با ما همراه باشید.

برای خرید انواع ارز دیجیتال، به صرافی تبدیل مراجعه کنید.

معرفی تمام اصطلاحات حوزه کریپتو و ارزهای دیجیتال

هر دعوت، ۲۰۰ هزار تومان! با دعوت هر نفر به صرافی تبدیل، ۲۰۰ هزار تومان هدیه بگیرید. همچنین می‌توانید سود هر دعوت را با دوستان‌تان به اشتراک بگذارید.

دعوت دوست معامله‌گر

آدرس – Address

آدرس کیف پول، مشابه شماره حساب بانکی است که برای معاملات ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. آدرس از رشته‌ای از حروف و اعداد تشکیل شده است و کاربران برای خرید و فروش ارز دیجیتال، از آن استفاده می‌کنند. آدرس کیف پول در واقع مکانی است که داده‌ها بر روی آن ثبت می‌شود.

آلت کوین – Alt-coin

آلت کوین از دو بخش ALTERNATIVE به معنی جایگزین و COIN به معنی سکه تشکیل شده است. در واقع آلت کوین‌ها سکه جایگزین هستند و به همه ارزهایی که بعد از بیت کوین به وجود آمده‌اند، آلت کوین گفته می‌شود. این کوین‌ها، بلاک چین اختصاصی ندارند.

زنجیره بلوکی – Blockchain

بلاک چین یکی از مفاهیم پایه‌ای ارزهای دیجیتال و به معنی زنجیره بلوکی است. blockchain  به سیستم ثبت اطلاعات و داده‌های رمزنگاری شده اطلاق می‌شود که اطلاعات ذخیره شده در آن قابل هک و دستکاری نیست. در صورتی که داده‌های بلاک چین در دسترس عموم کاربران باشد، به آن بلاک چین عمومی گفته می‌شود.

مرکزی بودن – Centralized

مرکزی بودن یا متمرکز بودن، یکی از اصطلاحات پایه بلاک چین است. مرکزی بودن در واقع به سازمان یا موسسه‌ای گفته می‌شود که توسط فرد یا گروهی از افراد کنترل می‌شود.

اتحادیه زنجیره بلوکی/ کنسرسیوم زنجیره بلوکی – Consortium Blockchain

کنسرسیوم بلاک چین، به شاخه‌ای از بلاک چین گفته می‌شود که از نودهای کمتری نسبت به بلاک چین معمولی تشکیل شده و نسبت به آن ایمن و مقیاس‌پذیرتر است. در واقع این بلاک چین، خطی بین زنجیره‌های عمومی و خصوصی است که ویژگی‌های هر دو آن را دارا است.

فرآیند اجماع – Consensus Process

همه تراکنشات شبکه بلاک چین، برای نهایی شدن، به تایید شبکه نیاز دارند. برای این کار مکانیزم‌های مختلفی وجود دارد که بر اساس آن‌ها ماینرهای شبکه تراکنشات را تایید یا رد می‌کنند. به این الگوریتم‌ها فرآیند اجماع گفته می‌شود. در حال حاضر دو الگوریتم اجماع سهام و اجماع کار در بلاک چین استفاده می‌شود.

اجماع – Consensus

بلاک چین یک پایگاه ثبت داده غیر متمرکز است. تمامی اطلاعاتی که بر روی بلاک چین ثبت می‌شوند، توسط اعضای آن بررسی شده و زمانی که اکثریت اعضا به درست بودن آن رای دهند، داده بر روی بلاک ثبت می‌شود. به این توافق بین اعضا، اجماع گفته می‌شود.

داپس – DApps

داپس به برنامه‌های غیر متمرکز بلاک چین گفته می‌شود. داپس‌ها در واقع برنامه‎های دیجیتالی هستند که در بلاک چین به صورت همتا به همتا توزیع و اجرا می‌شوند و شخص ثالثی در آن دخالت ندارد.

غیر‌متمرکز – Decentralized

یکی از ویژگی‌های برجسته ارزهای دیجیتال، غیر متمرکز بودن آن‌ها است. غیر متمرکز بودن به این معنی است که اطلاعات در یک سازمان یا ارگان با محل ثابت، متمرکز نشده و تمامی کاربران شبکه به آن دسترسی دارند.

دارایی دیجیتال – Digital Asset

دارایی دیجیتال به محتوای قابل ذخیره در فرمت‌های دیجیتالی گفته می‌شود که حق استفاده از آن در اختیار یک شخص باشد. این دارایی‌ها می‌توانند در قالب تصویر، فیلم، ارز و … باشند.

استاندارد ای آر سی ـ ۲۰ – (ERC-20)

استاندارد ERC20 یک پروتکل ایجاد توکن است که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است. این پروتکل، بستری است که توکن‌هایی که بلاک چین اختصاصی ندارند، می‌توانند بر روی آن تولید شده و فعالیت کنند.

پول بدون پشتوانه (‏ارز رایج) (Fiat)

پول هر کشوری با پشتوانه طلا، ذخایر و دارایی آن کشور، تولید می‌شود. اما فیات ارز رایجی گفته می‌شود که پشتوانه طلا یا دارایی نداشته باشد. ارزش ارز فیات به میزان عرضه و تقاضای جامعه بستگی دارد. دلار آمریکا، نمونه بارز یک ارز فیات است.

انشعاب (Fork)

همه ارزهای دیجیتال، قوانین و پروتکل‌های خاصی دارند و تا زمانی که این قوانین مورد قبول برنامه‌نویسان باشند، در شبکه استفاده می‌شوند. اما در صورتی که برنامه نویسان با این پروتکل‌ها به مشکل خورده و سعی در اصلاح آن داشته باشند، بلاک مورد نظر خود را آپدیت می‌کنند. در دنیای کریپتو، به این نوع آپدیت بلاک، فورک گفته می‌شود.

قابل تعویض (Fungibility)

تعویض پذیری یا قابلیت تعویض، یکی از ویژگی‌های یک ارز دیجیتال است که به برابر بودن واحدهای مختلف ارز گفته می‌شود. به عبارتی تعویض پذیری به معنای ارزش برابر در میان دارایی‌ها است.

گس اتریوم – Gas(Ethereum)

گس اتریوم، به کارمزدی گفته می‌شود که کاربران برای انجام تراکنش یا عملیات خود بر روی بلاک چین اتریوم، پرداخت می‌کنند. این هزینه گس، با هدف تایید تراکنش و تامین امینت شبکه به ماینرهای بلاک چین اتریوم تعلق می‌گیرد.

حاکمیت (Governance)

حاکمیت به نحوه تصمیم‌گیری، اعتبار سنجی تصمیمات و حقوق افراد در اکوسیستم گفته می‌شود. دو ویژگی حاکمیت در ارزهای دیجیتال، سازگاری و ارتقا پذیری شبکه است.

انشعاب قوی (Hard Fork)

زمانی که در یک پروتکل بلاک چینی، تغییرات اساسی ایجاد شود، در واقع یک هارد فورک رخ می‌دهد. در این صورت، ماینرهای شبکه تصمیم می‌گیرند که قوانین جدیدی وضع کنند؛ بنابراین ماینرهایی که موافق اصلاحات هستند، به فورک جدید پیوسته و بقیه از نسخه قبلی پروتکل استفاده می‌کنند. به عبارتی در هارد فورک، بلاک چین به ۲ قسمت تقسیم می‌شود.

کیف پول سرد/گرم (کیف پول آنلاین/آفلاین) (Hot/Cold Wallet)

والت‌های نرم افزاری یا مرورگری که قابلیت اتصال به اینترنت را دارند، کیف پول گرم می‌نامند. این کیف پول‌ها به دلیل اتصال به اینترنت، ممکن است توسط هکرها مورد حمله قرار بگیرند. کیف پول سرد، به والت‌هایی گفته می‌شود که به اینترنت دسترسی نداشته و ایمنی لازم برای هولد کردن ارزها را دارند.

تغییر‌ناپذیر (Immutable)

تغییر ناپذیری یکی از مزایای بلاک چین است که یکپارچه سازی داده‌ها را ممکن می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود تا هیچ شخص یا ارگانی نتواند داده‌ها و تراکنشات را دستکاری کند.

نقدشوندگی (Liquidity):

جریان نقدینگی یا نقدشوندگی، معیاری برای اندازه‌گیری سرعت و سهولت خرید و فروش یک دارایی بدون تغییر قیمت آن، اطلاق می‌شود. هرچه حجم معاملات یک دارایی بیشتر باشد، به این معنی است که آن ارز نقدشوندگی بالایی دارد.

استخر استخراج (Mining pool):

استخر استخراج یا Mining pool به اجتماع ماینرها اطلاق می‌شود. در استخرهای استخراج، ماینرها کنار یکدیگر  گرد آمده و قدرت محاسباتی خود را برای ایجاد یک بلاک جدید، به کار می‌گیرند. در نهایت ارز استخراج شده در استخر، بین ماینرها تقسیم می‌شود.

گره (Node)

نود یا گره به سیستم‌های کامپیوتری گفته می‌شود که به جهت بررسی تراکنشات و تایید آن‌ها، به بلاک چین متصلند. همچنین تمامی اطلاعات بلاک‌های بلاک چین، بر روی این نودها ذخیره می‌شود.

حاکمیت زنجیره‌ای (On-chain governance)

حاکمیت درون زنجیره‌ای، یکی از انواع حاکمیت در بلاک چین است. در واقع این سیستم برای مدیریت و اجرای تغییرات در بلاک چین به وجود آمده است و تغییرات مورد نظر توسعه‌دهندگان توسط گره‌ها و ماینرها تایید یا رد می‌شوند.

اوراکل (Oracle)

اوراکل‌ها، پلی بین دنیای ارزهای دیجیتال و دنیای واقعی به حساب می‌آیند. در واقع اوراکل یک سرویس شخص ثالث است که داده‌های خارج از زنجیره بلاک چین را به قراردادهای هوشمند ارسال می‌کند.

P2P (peer to peer)

اصطلاح P2P یا همان peer to peer، به مبادله همتا به همتا اطلاق می‌شود. در پلتفرم‌های همتا به همتا، خریداران و فروشندگان به طور مستقیم در ارتباط هستند و بدون دخالت صرافی‌ها، مبادله یا خرید و فروش ارزها را انجام می‌دهند.

زنجیره بلوکی خصوصی (Private Blockchain)

بلاک چین خصوصی در تضاد با بلاک چین عمومی است. این بلاک چین تحت تملک یک سازمان یا شخص است و مالک آن می‌تواند تغییراتی در زمینه لغو وحذف دستورات بلاک چینی اعمال کند.

گواه اثبات ظرفیت (Proof of capacity)

Proof of Capacityکه با نام Proof of Spaceنیز شناخته می‌شود، یک الگوریتم استخراج است. این الگوریتم جدید برای استخراج ارز Burstcoin در نظر گرفته شده است که از فرآیند پلات کردن و ماینینگ برای استخراج استفاده می‌کند.

گواه اثبات سوختن (Proof of Burn)

الگوریتم اثبات سوختن، یک مکانیزم جدید است که به عنوان جایگزینی برای مکانیزم اثبات سهام و اثبات کار به کار می‌رود. در این مکانیزم، کاربران توکن‌های خود را در شبکه استیک می‌کنند، با این تفاوت که توکن‌ها به سرمایه‌گذاران بازگردانده نمی‌شود.

گواه اثبات فعالیت (Proof of Activity)

الگوریتم اثبات فعالیت، تلفیقی از دو مکانیزم اثبات کار و اثبات سهام است. این مکانیزم گواه، فرآیند تایید و انجام تراکنش و ایجاد توافق بین ماینرها را تسهیل کرده و شبکه را از حملات ۵۱% مصون می‌کند.

گواه اثبات سهم  (POS)( Proof of Stake)

الگوریتم pos، یکی از روش‌های تامین امنیت بلاک چین است. در این روش، افرادی که ارز بومی شبکه را خریداری کرده‌اند، توکن‌های خود را برای مدت مشخصی، به شبکه اختصاص می‌دهند و در ازای بلوکه شدن دارایی‌هایشان پاداش می‌گیرند.

گواه اثبات اهمیت (Proof of Importance)

مکانیزم اثبات اهمیت، یکی از مکانیزم‌های اجماع بلاک چین است. POI در واقع مکانیزمی است که تعیین می‌کند که کدام گره می‌تواند بلاک جدیدی به بلاک چین اضافه کند. در این مکانیزم، نودی که اعتبار بیشتری داشته باشد، شانس بیشتری برای کشف بلاک جدید دارد.

آزمون زمان سپری شده (Proof of Elapsed Time)

مکانیزم اثبات زمان سپری شده، یکی از انواع مکانیزم‌های اجماع بلاک چین است. این مکانیزم الگویی برای انتخاب چارچوب Hyperledger  به شمار می‌آید که برای پیاده سازی و آزمایش سیستم‌های توزیع شده به کار می‌رود.

گواه اثبات کار (Proof of Work) (POW)

الگوریتم اثبات کار، یکی از اصطلاحات حوزه استخراج ارزهای دیجیتال است. در این فرآیند، ماینرها بر روی حل مسائل شبکه کار می‌کنند و در صورتی که بتوانند آن را حل کنند، یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه می‌کنند.

‏الگوریتم شا-۲۵۶ (SHA-256)

SHA-256 یک عملکرد هش است که مقدار آن ۲۵۶ بیت است. این الگوریتم داده‌های اولیه با مقدار دلخواه را به یک هش ۲۵۶ بیتی تبدیل کرده و یک خروجی ۱۶ کلمه‌ای از داده‌های اولیه تولید می‌کند.

قرارداد هوشمند (Smart Contract)

قرارداد هوشمند، یک پروتکل نرم افزاری است. هدف اصلی این پروتکل، تسهیل تایید یا اجرای قرارداد بر روی بلاک چین به صورت غیر متمرکز است، به نحوی که شخص ثالثی در اجرای آن نقشی ندارد.

سکه پایدار استیبل کوین (Stablecoin):

استیبل کوین‌ها، ارزهای دیجیتال با قیمت ثابت هستند. این ارزها دارای پشتوانه بوده و ارزش آن‌ها به ارزش پشتوانه وابسته است. استیبل کوین‌ها با هدف کاهش نوسانات بازار و محافظت از سرمایه معامله‌گران به وجود آمده‌اند.

ماشین مجازی (Virtual machine):

ماشین مجازی یک دستگاه نرم افزاری شبیه به رایانه است که امکان اجرای سیستم عامل‌های مختلف را برای کاربران فراهم می‌کند. با استفاده از VMها، می‌توانید فارغ از لوکیشن خود از منابع شبکه برای ساخت، پرداز و انجام کاری بر روی شبکه استفاده کنید.

Coins supported – ارزهای تحت پوشش

به این پرسش پاسخ می دهد که آیا صرافی، ارز دیجیتال مورد نظر شما که قصد خرید یا فروشش را دارید پوشش می دهد؟ عبارت Coins supported  بیانگر ارزهایی است که صرافی آنلاین پوشش می دهد.

سوال مهم دیگر این است که برای ارزهایی که پوشش می دهد چه زوج ارزی ارائه می دهد؟ (می توانید در ازای چه ارزی آن را خریداری کنید؟) برای مثال زمانی که یک صرافی زوج BTC/USDT را حمایت می کند یعنی شما می توانید با پرداخت تتر (دلار) اقدام به خرید و فروش بیت کوین نمایید.

صرافی ارزدیجیتال تبدیل متنوع‌ترین بازار ارزهای دیجیتال را به کاربران ارائه می‌دهد. شما می‌توانید در ۲ بازار تومانی و تتری، ارزدیجیتال خریداری نمایید. یعنی بر روی صرافی تبدیل می‌توانید از طریق پرداخت تومان و یا تتر ، بیت کوین و یا سایر ارزهای دیجیتال را خریداری نمایید.

Countries supported – کشور‌های تحت پوشش

به این پرسش پاسخ می دهد که شهروندان چه کشورهایی که امکان معامله بر روی پلتفرم مورد نظر را دارند.

Accepted payment method – شیوه‌های مورد قبول پرداخت

روش هایی که شما می توانید برای ارزهایی که خریداری می نمایید، واریزی داشته باشید و یا مبلغ ارز فروخته شده‌یتان را دریافت نمایید. معمول این است که هر چه روش های کمتر پذیرفته شده بر روی پلتفرمی مجاز باشد ، کارمزد تراکنش بالاتر باشد.

صرافی ارزدیجیتال تبدیل به کاربران این امکان را می‌دهد تا از طریق درگاه بانکی و کارت‌های شتابی کیف پول خود را شارژ نمایند و همچنین پس از فروش ارزهای دیجیتال خود اقدام به تسویه‌ی آنی نمایند.

Fee – کارمزد

سه مدل کارمزد وجود دارد که در حالت های مختلف ممکن به شما تعلق بگیرد.

Deposit fees: کارمزد واریز پول، کارمزدی است که زمانی که پولی به کارگزاری واریز نمی نمایید از شما کسر می شود.

Transaction fees: کارمزد خرید و فروش، کارمزدی است که هنگامی که تراکنشی انجام می دهید به شما تعلق می گیرد.

Withdrawal fees: کارمزد خروج پول، زمانی که تصمیم می گیرید پولتان را از یک کارگزاری خارج نمایید باید این کارمزد را بپردازید.

Network fees: کارمزد شبکه، هزینه‌ای است که هنگام انتقال ارزهای دیجیتال بین صرافی‌ها و یا کیف‌ پول‌ها توسط شبکه‌ی بلاک‌چین دریافت می‌شود.

Exchange rate – نرخ خرید و فروش

نرخ خرید و فروش (ضریب تبدیلی که با آن ارز را خریداری می نمایید). گاهی صرافی‌های آنلاین‌ها به جای دریافت کارمزد خرید و فروش بالا ، نرخ های تبدیل رو طوری تنظیم می کنند که کارمزد به صورت مخفی در آن محاسبه شود. یعنی کاربر تصور می‌کند که کارمزد پایینی می‌پردازد اما در مقابل فاصله قیمتی که بین قیمت خرید و قیمت فروش وجود دارد باعث می‌شود در هر خرید و فروش چند برابر کارمزد پرداختی هزینه تفاوت نرخ خردی و فروش بپردازد.

بازارگردان صرافی ارزدیجیتال تبدیل به صورت ۲۴ ساعته بازار ارزها را مانیتور می‌کنند و نزدیک‌ترین قیمت خرید و فروش را برای کاربران فراهم می‌کنند. شما می‌توانید بصورت ۲۴ ساعته ارزدیجیتال خود را به بهترین قیمت بفروشید و هر زمانی علاقمند به خرید ارزدیجیتال هستید به قیمت لحظه‌ای جهانی،‌ ارزدیجیتال خریداری نمایید.

Buying limit – سقف خرید

سقف مبلغ خرید شما ، که بسته روش پرداخت و و سطح مشخص شدن هویت شما تعیین می شود. برخی افراد که دنبال خرید های بزرگ هستند این امکان را در هر صرافی نمی توانند بدست آورند.

سایت تبدیل به کاربران اجازه می‌دهد بدون هیچ محدودیتی به خرید و فروش ارزهای دیجیتال بپردازند. و  بدون سقف ارزدیجیتال خریداری نمایند.

Limit order

– سفارش محدود (ثبت سفارش)

در این سبک از سفارش کاربر می‌تواند مقدار ارزدیجیتال و قیمت مد نظر خود را برای خرید یا فروش ثبت کند و زمانی که قیمت به آن عدد رسید یا کاربری حاضر شد به آن عدد معامله کند، سفارش انجام شود.

market order- سفارش آنی

در این سفارش کاربران می‌توانند به صورت آنی معاملات خود را انجام دهند. فرایند به این صورت است که کاربر در این شیوه مقدار ارزمورد نظر خود را تعیین می‌کند و در صورتی که فرایند خرید آنی باشد. اکسچنج به ترتیب از فروشنده های موجود می‌خرد و در صورتی که فروش آنی بخواهد انجام دهد، اکسچنج به ترتیب به خریدارن موجود می‌فروشد.

stop loss

– استاپ لاس (حد ضرر)

سفارشی است که به شما امکان می‌دهد پایین‌تر از قیمت فعلی بازار ،‌سفارش فروش قرار دهید. حد ضرر یکی از ابزارهای مهم مدیریت ریسک در بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال است. کاربران حرفه‌ای هنگام خرید معمولا سفارش حد ضرر را بنا به استراتژیشان تعیین می‌کنند. مثلا ۷٪ پایین تر از قیمت خرید حد ضرر را قرار می‌دهند. صرافی ارزدیجیتال تبدیل اولین صرافی ایرانی است که امکان قرار دادن حد ضرر را برای کاربران فراهم کرده.

در این ویدیو با نحوه‌ی تعیین حد ضرر بر روی صرافی ارزدیجیتال تبدیل آشنا خواهید شد. حد ضرر یا استاپ لاس یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت ریسک در معاملات ارزهای دیجیتال می‌باشد.

OCO

این سفارش ترکیب ۲ قیمت هدف و قیمت استاپ لاس یا حد ضرر است بدین صورت که کاربر در یک سفارش ۲ قیمت فروش قرار میدهد. یک قیمت در بالاست که هدف قیمتی معامله گر میباشد و قیمت دیگر زیر قیمت فعلی بازار که حد ضرر می‌باشد. در صورتی که یکی از این ۲ سفارش نهایی شود سفارش دیگر به صورت خود به خود کنسل می‌شود. OCO یکی از ابزار‌های مهم برای معامله‌گران حرفه‌است که در صرافی ارزدیجیتال تبدیل برای اولین بار درایران در اختیار کاربران قرار گرفته است.

order history – تاریخچه سفارشات

صفحه‌ای که لیستی از تمامی سفارشات کاربر را نمایش می‌دهد.

trade history- تاریخچه معاملات

صفحه‌ای که لیستی از تمامی معاملات کاربران را نمایش می‌دهد.

withdraw – برداشت

زمانی که کاربر می‌خواهد ارزدیجیتال برداشت کند. باید در بخش کیف پول یا wallet مقابل ارز مورد نظر دکمه برداشت یا withdraw را بزنید.

deposit – واریز

زمانی که کاربر می‌خواهد به صرافی ارزی را واریز کند (آدرس دریافت کند) باید در بخش کیف پول یا wallet مقابل ارز مورد نظر دکمه واریز یا deposit را بزند.

جمع بندی :

همانطور که می‌دانید، دنیای ارزهای دیجیتال پر از اصطلاحات عجیب و غریب است و از آنجایی که قصد دارید تا در این دنیا فعالیت کنید، در مرحله اول بایستی با اصطلاحات مهم آن آشنا شوید تا بتوانید با آگاهی بهتری در این بازار فعالیت کنید. به نظر شما جای کدام یک از اصطلاحات بازار ارزهای دیجیتال در این لیست خالی است؟