ویتالیک بزرگ‌ترین ریسک شبکه اتریوم را اعلام کرد

ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، در یک پست وبلاگی جدید، راهکارهایی را برای کاهش متمرکز شدن اثبات سهام (PoS) در شبکه اتریوم به عنوان بخشی از ارتقاء (اسکورج) مطرح کرده است. بوترین این موضوع را یکی از بزرگترین ریسک‌های شبکه اتریوم دانسته و راه‌حل‌های مختلفی را برای ساخت بلوک و ارائه سرمایه استیکینگ جهت کاهش این خطرات ارائه داده است.

تمرکزگرایی در اثبات سهام؛ خطری برای اتریوم

یکی از موضوعات اصلی که بوترین در این پست به آن پرداخته، خطرات مرتبط با متمرکز شدن اثبات سهام است. او در پست‌های قبلی خود به ارتقاءهای (مرج) و (سرج) اشاره کرده بود، که هدف آن‌ها بهبود سیستم استیکینگ اتریوم و افزایش توانایی این شبکه برای پردازش ۱۰۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه از طریق لایه ۱ و لایه ۲ بود. با این حال، او در آخرین نوشته خود به خطری جدید اشاره می‌کند که می‌تواند مانع از تحقق این اهداف شود: متمرکز شدن قدرت در دست تعداد کمی از استیکرها.

خطر در دو بخش: ساخت بلوک و ارائه سرمایه استیکینگ

بوترین دو بخش کلیدی را که در آن‌ها این ریسک می‌تواند نمود پیدا کند معرفی کرده است: ساخت بلوک‌ها و ارائه سرمایه استیکینگ. او به فشارهای اقتصادی اشاره می‌کند که ممکن است منجر به تمرکزگرایی در هر دوی این بخش‌ها شود، و تاکید دارد که مقابله با این مسئله باید در مرکز توجه جامعه اتریوم قرار گیرد.

ساخت بلوک و خطر سانسور

در بخش اول پست خود، بوترین به مسئله MEV (حداکثر ارزش قابل استخراج) پرداخته است. او اشاره می‌کند که در حال حاضر دو بازیگر محتویات حدود ۸۸ درصد از بلوک‌های اتریوم را تعیین می‌کنند، که این مسئله خطر سانسور تراکنش‌ها را افزایش می‌دهد. چنین سانسوری می‌تواند باعث تاخیر در اجرای تراکنش‌ها شود، به ویژه در مواقع حساس مانند تسویه‌حساب‌ها یا تبادل توکن‌های زمان‌بندی شده.

یکی از راهکارهایی که بوترین به آن اشاره می‌کند، ایجاد یک ممپول (mempool) رمزنگاری شده است که سانسور تراکنش‌ها توسط تولیدکنندگان بلوک را دشوارتر می‌کند. او اما به پیچیدگی این طرح اذعان داشته و می‌گوید طراحی چنین سیستمی باید هم ساده و قابل اعتماد باشد و هم آماده برای پیاده‌سازی در شبکه.

توازن میان انتخاب تراکنش‌ها و ارزش قابل استخراج

بوترین همچنین به یک معمای کلیدی اشاره می‌کند: هر گونه اختیار معناداری که در دستان استیکرها باقی بماند، می‌تواند به نوعی مرتبط با MEV باشد. این به آن معناست که باید توازنی میان قدرت انتخاب تراکنش‌ها توسط استیکرها و میزان ارزشی که می‌توانند از بلاکچین استخراج کنند برقرار شود.

او دو رویکرد با نقاط ضعف و قوت متفاوت را مطرح می‌کند: استفاده از لیست‌های گنجانده‌شده که استیکرها باید لیستی از تراکنش‌ها را ارائه دهند که سازندگان بلوک باید در بلوک بعدی بگنجانند و استفاده از چندین پیشنهاددهنده همزمان، به این معنی که فرآیند تولید بلوک میان چندین بازیگر تقسیم شود.

بوترین همچنین یک استراتژی محافظه‌کارانه را پیشنهاد می‌دهد که در آن ابتدا قدرت استیکرها محدود شود و سپس با گذشت زمان و شناخت بیشتر از بازار MEV، این قدرت به تدریج افزایش یابد.

ارائه سرمایه استیکینگ و خطرات مرتبط

در بخش دوم پست خود، بوترین به مسئله ارائه سرمایه استیکینگ پرداخته است. او می‌گوید در حال حاضر ۳۰ درصد از عرضه اتریوم در حال استیک است که به نظر او بیش از حد کافی برای محافظت از شبکه در برابر حملات ۵۱ درصدی است. اما اگر این میزان به ۱۰۰ درصد نزدیک شود، ممکن است ریسک‌های جدیدی از جمله کاهش اثربخشی مکانیزم اسلشینگ، ایجاد عرضه بی‌مورد یک میلیون اتریوم اضافی در سال و امکان تسلط یک توکن استیکینگ نقدی بر اثرات شبکه‌ای اتریوم به وجود بیاید.

بوترین دو راهکار اصلی برای مقابله با این خطرات ارائه می‌دهد: محدود کردن میزان اتر قابل استیک و پیاده‌سازی یک سیستم استیکینگ دو‌لایه‌ای که در آن اتر استیک‌شده به دو بخش قابل اسلش و غیرقابل اسلش تقسیم شود.

جمع‌بندی

ویتالیک بوترین با مطرح کردن این راهکارها، جامعه اتریوم را به بحث و تصمیم‌گیری درباره جزئیات این راه‌حل‌ها دعوت کرده است. او همچنین راهکارهایی در سطح برنامه‌ها از جمله توسعه سخت‌افزارهای تخصصی برای استیکینگ، پاداش دادن به استیکرهای انفرادی از طریق ایردراپ‌ها، و کاهش MEV از طریق طراحی پیچیده‌تر برنامه‌ها پیشنهاد می‌دهد. بوترین در نهایت تاکید می‌کند که اتریوم تنها یک لایه یک نیست، بلکه یک اکوسیستم کامل است که باید در راستای جلوگیری از متمرکز شدن تلاش کند.

منبع