Skip to content

ایلان ماسک: ۲۰ سال دیگر هیچ کدام از ما کار نمی‌کنیم

ایلان ماسک: ۲۰ سال دیگر هیچ کدام از ما کار نمی‌کنیم
در
خواندن در ۴ دقیقه

ایلان ماسک با پیش‌بینی جسورانه‌ای آیندهٔ کار را به چالش کشیده است. او می‌گوید: تا ۲۰ سال دیگر، کار کردن «اختیاری» خواهد بود. این چشم‌انداز، جامعه را در برابر یک دوراهی بزرگ قرار می‌دهد: از یک سو، رهایی از قید و بند کار اجباری و از سوی دیگر، اضطراب عمیق اقتصادی.

۱. چشم‌انداز ماسک: کار به مثابه یک سرگرمی

ماسک معتقد است در آینده  با وجود هوش مصنوعی، کار فعالیتی خواهد بود که افراد نه از روی ضرورت اقتصادی، بلکه صرفاً برای لذت شخصی انجام می‌دهند. او این وضعیت را با پرورش سبزیجات در خانه مقایسه می‌کند: «پرورش سبزیجات در حیاط خلوت سخت‌تر از خرید آن است، اما برخی افراد این کار را انجام می‌دهند چون از آن لذت می‌برند.»

دیدگاه کارشناسان

  • شینید بال (آینده‌پژوه): ماهیت کار در ۲۰ سال آینده «کاملاً متحول» خواهد شد، اما تحقق «کار اختیاری» احتمالاً ۴۰ تا ۵۰ سال زمان می‌برد.
  • اریک هرس (مدیرعامل Hamilton Lane): این جدول زمانی ۲۰ ساله را در کوتاه‌مدت واقع‌بینانه نمی‌داند، اما تأثیر هوش مصنوعی را واقعی و رو به رشد می‌بیند.

۲. واقعیت اقتصادی: آیا حباب هوش مصنوعی می‌ترکد؟

بسیاری نگرانند که رشد سرسام‌آور سهام فناوری، مشابه حباب دات‌کام یا مسکن، به یک بحران مالی منجر شود.

شاخص تمرکز بازار آمار نگران‌کننده
سهم ۷ شرکت بزرگ فناوری ۳۵٪ از کل ارزش بازار شاخص S&P 500
سهم انویدیا (Nvidia) نزدیک به ۸٪ از کل شاخص S&P 500

شینید بال هشدار می‌دهد که ممکن است «داستان مالی کمی از داستان فناوری جلوتر باشد» و ترکیدن حباب در کوتاه‌مدت «کاملاً ممکن» است، اما این امر مسیر بلندمدت فناوری را متوقف نخواهد کرد.

۳. تأثیر انسانی: دگرگونی نیروی کار

هوش مصنوعی در کوتاه‌مدت به جای جایگزینی کامل مشاغل، باعث «کاهش استخدام» توسط شرکت‌ها شده است. این وضعیت، یکی از بدترین بازارهای کار را برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی ایجاد کرده است.

توصیه‌های شغلی برای آینده

  1. تغییر نگرش: ایدهٔ «عنوان شغلی ثابت» را کنار بگذارید.
  2. فریلنسری: به سمت کار پروژه‌ای و قراردادی (Gig Work) حرکت کنید.
  3. ذهنیت کارآفرینی: خود را به عنوان یک کسب‌وکار ببینید.
  4. مهارت‌سازی: بر کسب مهارت‌های هوش مصنوعی تمرکز کنید.

۴. پرسش بی‌پاسخ: چه کسی هزینهٔ کار نکردن را می‌دهد؟

بزرگترین چالش این گذار، خلأ قانونی و اقتصادی است. دولت‌ها هنوز برنامهٔ مشخصی برای حمایت از کارگران در این دوران گذار ندارند. پرسش بنیادین این است: «چه کسی هزینهٔ کار نکردن من را پرداخت می‌کند؟» برخی معتقدند پاسخ در ثروت عظیم انباشته‌شده توسط غول‌های فناوری نهفته است.

پرسش‌های متداول (FAQ)

۱. ایلان ماسک دقیقاً چه پیش‌بینی‌ای کرده است؟

او پیش‌بینی کرده که تا ۲۰ سال دیگر، به لطف هوش مصنوعی، کار کردن دیگر یک ضرورت اقتصادی برای بقا نخواهد بود و به یک فعالیت «اختیاری» و تفریحی تبدیل می‌شود.

۲. آیا کارشناسان با زمان‌بندی ۲۰ سالهٔ ماسک موافقند؟

اکثر کارشناسان معتقدند اگرچه ماهیت کار به شدت تغییر خواهد کرد، اما رسیدن به مرحلهٔ «کار اختیاری» احتمالاً بیشتر از ۲۰ سال (حدود ۴۰ تا ۵۰ سال) زمان خواهد برد.

۳. بزرگترین نگرانی اقتصادی در مورد هوش مصنوعی چیست؟

نگرانی از شکل‌گیری یک «حباب مالی» در سهام شرکت‌های فناوری و همچنین تمرکز بیش از حد قدرت اقتصادی در دست چند شرکت محدود، که می‌تواند ریسک‌های سیستماتیک ایجاد کند.

دیدگاه‌ها

اخبار مرتبط

اخبار بیشتر