انسان‌های اولیه از طریق دادوستد نیازهایشان را برطرف می‌کردند. اما با پیشرفت جوامع، این شیوه کارکرد خودش را از دست داد. به مرور سکه، پول کاغذی و روش‌های دیگر، هر کدوم جایگزین مناسبات قبلی شدند. حالا هم نوبت به ارزهای دیجیتال رسیده؛ نوعی از دارایی که در فضای دیجیتال مبادله می‌شود و نمود فیزیکی ندارد. همین مسئله، بعضی از افراد را با تردید مواجه کرده که اساساً رمزارزها تا چه اندازه قابل اعتماد هستند؟

اگر به چند سال قبل نگاه کنیم، کسانی را به یاد می‌آوریم که به‌سختی توانستند با شیوه بانکداری مدرن و استفاده از کارت‌های الکترونیکی ارتباط بگیرند. پس تردید‌های کنونی درباره ارزهای دیجیتال، درواقع تکرار موقعیت‌های مشابهی است که نمونه‌ آن‌ها را در تاریخ دیده‌ایم. اینجاست که باید مزیت‌ ارزهای دیجیتال را با سیستم مالی فعلی مقایسه کنیم تا بتوانیم به یک پرسش اساسی پاسخ دهیم: چرا بازار ارزهای دیجیتال، کارآمدتر از نظام بانکداری مدرن است؟